Er is nog ruimte voor verbetering. Hij kan zich indenken dat schoolklassen op zijn bedrijf mogen rondkijken om uit de eerste hand te ervaren hoe het leven als melkveehouder voelt. Aanwezigheid op sociale media is een optie, net als de kleine boerderijwinkel met eigen producten, die een trekpleister zou kunnen wordenin de regio en de uitwisseling bevordert tussen mensen die echt geïnteresseerd zijn in wat de 29-jarige melkveehouder liefheeft: zijn land, zijn bedrijf, zijn koeien. “Dat zou een droom zijn die werkelijkheid wordt,” zegt Torben Brockman glimlachend. Als hij één wens zou mogen doen, zou het een heel nieuw maatschappelijk perspectief op de landbouw zijn. Zonder de karikaturen van chagrijnige melkveehouders die zich verzetten tegen vooruitgang en niet om koeien geven. “Want dat is een volkomen verkeerd beeld,” zegt hij.
De jonge melkveehouder heeft een melkveebedrijf met 250 koeien in Scheeßel, Nedersaksen. Hij is inmiddels de derde generatie die het bedrijf runt – een beslissing waar hij trots op is, omdat hij de moed heeft om ondernemer te zijn in een beroep dat hem uitdaagt en hem tegelijkertijd in staat stelt te doen waar hij goed in is: werken met dieren. “Ik wil dat de koeien het goed hebben, alleen dan kunnen ze ook hun prestatiepotentieel waarmaken.” Dat klinkt op het eerste gezicht cool en commercieel, maar succesvol management is de kern van een goed functionerend bedrijf. Een tevreden en gezonde kudde maakt zijn leven gemakkelijker. Hij zet in op ruime stallen, rustzones voor drachtige koeien en wellnessborstels die voor een goede bloedcirculatie en een mooie vacht zorgen, weidegang in de zomer, goed krachtvoer zijn nieuwste aanwinst:, twee melkrobots. “Ik hoef geen dikke auto,” zegt hij, “dit soort aankopen zijn voor mij veel belangrijker.” Ook dat zou hij nog veel sterker willen communiceren. De focus van een melkveehouder op een efficiënte bedrijfsvoering helpt vooral om de koeien een goed leven te geven.
De slimme melkrobots zijn sinds afgelopen najaar in gebruik. Ze staan heel onopvallend aan de achterkant van de koeienstal. Op het eerste gezicht lijken ze op een wasstraat. Een sluis met tralies, daarnaast een scheidingswand waarachter zich de techniek bevindt. De dieren beslissen zelf wanneer ze klaar zijn om melk te geven. Bij de melkrobot wordt de koe eerst gescand om te weten hoe vaak ze al gemolken is. Ze mag ongeveer om de zes uur komen, zodat er voldoende rusttijd is tussen de melkbeurten. Zodra toestemming is verleend, gaat het hek open en lokt een krachtvoermengsel aan het eind van de gang het dier in de juiste positie. De spenen worden door de robot gereinigd en voorbereid op het volautomatische melkproces. De melk gaat via slangen naar de melktank, die zich binnen in de robot bevindt. Daar wordt de hoeveelheid gegeven melk geregistreerd. Verdere informatie over elke individuele koe, zoals activiteitsgegevens, en herkauw- en eetgedrag, komt via de sensoren van een digitale halsband in een database terecht, die Torben Brockmann op elk gewenst moment kan bekijken. Aangezien de robots slechts 120 koeien per dag aankunnen, wordt de andere helft gemolken in de oude swing-over melkstal.
Brockmanns Brockmanns partner Rike Klindworth, 28, staat naast hem bij de melkrobot. Ze kijkt toe terwijl de sensoren de spenen scannen. Dit is allemaal nog nieuw terrein voor haar. Tot voor kort hielp ze in de melkstal waar alle 250 koeien op de klassieke manier werden gemolken. De koeien hebben weliswaar geen namen, maar ze hebben allemaal een eigen karakter. Net als haar partner houdt Rike Klindworth van het vee, omdat ze zelf van een boerderij in de buurt komt. Het was een gezamenlijke beslissing van het stel om de robots te kopen. “Daardoor zijn we veel flexibeler,” aldus de afgestudeerde landbouwkundige. Er is niet per se minder werk, maar de processen veranderen – het wordt technischer. De digitale gegevens zijn via een smartphone vanaf elke locatie toegankelijk. Als een koe niet in orde is, merken ze dat dankzij deze gegevens sneller op dan vroeger. “De melkrobot neemt iedereen veel werk uit handen,” vertelt Klindworth. Het stel kan nu veel relaxter naar bijvoorbeeld een bruiloft gaan, omdat er niet meer op het laatste moment naar melkhulp hoeft te worden gezocht.
Elke vrije minuut helpt zijn partner hem op het bedrijf – wanneer ze niet als trainee voor DMK werkzaam is. Sinds ruim een jaar is Rike werkzaam bij de afdeling Landbouw, met een focus op rauwe melk. Daarbij gaat het onder meer om antibioticareductie, het bevorderen van veterinaire zorg voor de veestapel en inzicht in andere bedrijfsonderdelen. “Ik vind het heel belangrijk om de waardeketen in de melkproductie te begrijpen,” vertelt ze.
Torben Brockmann profiteert van het feit dat Rike zo’n grondig inzicht krijgt in de coöperatie. Als ondernemer is hij in de eerste plaats begaan met zijn bedrijf, waardoor zijn mening over DMK soms wat gekleurd is. “Het is gemakkelijk om kritiek te leveren.” Het crisismanagement van DMK tijdens de coronapandemie en de aanpak van de energiecrisis hebben hem doen inzien hoe sterk en eensgezind een coöperatie kan optreden in moeilijke tijden. Dat heeft hem overtuigd. “Als familie steun je elkaar door dik en dun,” zegt hij. Hij was sceptisch over de transformatie-inspanningen van het bedrijf. Maar net als DMK moet zijn bedrijf omgaan met veranderingen, moderne werkvormen, Work-Life-Balance en digitalisering maken ook deel uit van een efficiënt bedrijfsmanagement.
Brockmann biedt zijn vijf medewerkers arbeidscontracten die variëren van minibanen tot een vast dienstverband. Een dove medewerkster mag haar eigen uren inplannen voor het werk op de boerderij, en een moeder uit de buurt komt ‘s ochtends vroeg een paar uur melken. Haar kinderen moeten om acht uur naar het kinderdagverblijf, maar dan is ze allang weer thuis.
Flexibiliteit en zelfbeschikking zijn een luxe die de 29-jarige zichzelf en zijn vriendin ook tot op zekere hoogte gunt. Dankzij slim organisatiemanagement en een goede planning vooraf kon het stel drie weken in Zuid-Afrika doorbrengen. Brockmann was zelf verbaasd dat hij zich in die tijd niet liet afleiden door nieuws over de landbouw. “We zagen kuddes zebra’s, een zee van strepen, maar ook antilopen en neushoorns,” vertelt hij enthousiast. “Dat fascineerde me en gaf me veel energie.”
Door de transformatie tot een slim bedrijf is hij meer ontspannen en kan hij het bedrijf ook af en toe eens loslaten. “De oudere generatie kende dat niet,” zegt hij. Het arbeidsethos was toen niet anders, maar de mogelijkheden van slim bedrijfsmanagement waren veel beperkter. Dat de melkveehouder ook aan zichzelf en zijn gezin moet denken, ook al bevindt het bedrijf zich soms in woelig water, is voor Brockmann en zijn vriendin vanzelfsprekend geworden. Ontspannen en loslaten maken hem weerbaarder in moeilijke tijden – en creatiever als het erom gaat van zijn bedrijf een attractie voor jong en oud te maken.