“We hebben altijdnieuwe ideeën”

“Onze koeien zijn als voetballers in de hoogste amateurklasse. In het weekend zitten ze tot in de kleine uurtjes in de kroeg, eten dan nog een frikandel en staan ‘s morgens vroeg weer op het voetbalveld. Je kunt altijd op ze rekenen. Wij zijn al de zesde generatie die op deze boerderij woont. De Zanderinks overleefden Napoleon, de Tachtigjarige Oorlog, de Spaanse griep, twee wereldoorlogen en corona. Daar moet ik altijd aan denken als het weer eens moeilijk voor ons is. Mijn grootouders hadden eenden, kippen, ganzen, varkens, schapen, koeien en paarden. Plus graan, bieten, gras, hooi en hout. Om al het werk in goede banen te leiden, hadden ze vier knechten in dienst die bij hen inwoonden. In de loop van de decennia heeft het bedrijf zich gespecialiseerd. Mijn vader deed afstand van kippen, ganzen en een deel van de akkerbouw en richtte zich op zeugen, mestvarkens en koeien. Elke generatie bouwt iets af en bouwt iets nieuws op. In 2002 nam ik het bedrijf over en sloopte de varkensstallen en de grupstal. In 2015 bouwden we een nieuwe melkstal en een ligboxenstal voor 128 koeien. Maar om het goed te kunnen redden, hebben we extra inkomstenbronnen nodig, daarom verhuren we twee vakantiewoningen op de boerderij. Gasten ontvangen is voor ons geen vervelende bijzaak. 

Integendeel, het heeft een traditie in mijn familie die teruggaat tot de Tweede Wereldoorlog. Mijn oma nam inwoners uit het westen van het land op die ernstig verzwakt waren door de hongersnood. Op die manier konden ze weer op krachten komen.’ Deze mensen waren haar daar erg dankbaar voor. Een van die families, inmiddels de vierde generatie, komt nog elk jaar. We hebben twee zonen en een dochter die hopelijk ooit in onze voetsporen zullen treden. Mijn vrouw doet het beheer van de vakantiewoningen, de boekhouding, verwerkt de reserveringen en houdt de accommodaties schoon. We willen dat gasten zich op hun gemak voelen en zetten altijd koffie en krentenwegge op tafel als ze aankomen. Omdat gasten voor hun eigen ontbijt zorgen, valt het werk voor de accommodaties wel mee. Mijn vrouw helpt ook op het bedrijf en zorgt grotendeels voor de kinderen. Voor ons is het ontvangen van gasten afwisselend en leerzaam. Er zijn nog altijd mensen die nog nooit koeien van dichtbij hebben gezien, en plotseling logeren ze er middenin. We vertellen dan hoe vaak we melken, waarom de koeien in de wei of in de stal staan, waar de melk wordt afgeleverd en wat het verschil is tussen een normale en een megastal. Hier leren ze iets en kunnen ze bovendien verse melk proeven. Sommige gasten kennen het boerenleven al; onder hen zelfs melkveehouders die de rust en ontspanning van deze regio verkiezen boven een vakantiepark. We hebben altijd nieuwe ideeën. Momenteel zijn we bezig met het inrichten van een natuurbegraafplaats op ons 13 hectare grote bosperceel aan de oever van de Dinkel. De afgelopen vier jaar zijn we bezig geweest met bodemsondering, ecologisch onderzoek van flora en fauna, controle van stikstofemissies, bodemsoorten en grondwaterstanden. Bovendien werd onderzocht hoe ons plan voor een begraafplaats kan worden geïntegreerd in de gemeentelijke ruimtelijke ordening. Ik denk dat we plaats hebben voor een flink aantal graven. De eenmalige kosten voor een graf op een natuurbegraafplaats worden deels gestort in een fonds voor zorg en onderhoud van de natuur. Dit zal het voortbestaan van de begraafplaats voor lange tijd garanderen - en hopelijk ook het voortbestaan van ons bedrijf.”