Voor elk wat wils

“Ik heb twee levens. In mijn ene leven ben ik melktankwagenchauffeur en werk ik in de nachtdienst van 18.00 tot 06.00 uur. In mijn andere leven ben ik melkveehouder. Daar begint de dag om 6 uur ‘s ochtends: terwijl mijn schoonouders het melken voor hun rekening nemen, geef ik de kalveren eten en drinken. Ik doe dat altijd op mijn vrije dagen, omdat ik het leuk vind en ben opgegroeid in de landbouw. De combinatie van beide activiteiten werd mogelijk dankzij een geleidelijke vermindering van mijn maandelijkse arbeidsuren van 200 naar 80 uur. DMK heeft dit zonder problemen mogelijk gemaakt. Oorspronkelijk was ik helemaal niet van plan om ook melkveehouder te worden. Ik werk sinds februari 2016 voor DMK en haalde al een tijdje melk op bij een bedrijf, zonder ooit de melkveehouder te hebben ontmoet – tot er op een dag een verkeersongeval plaatsvond in zijn woonplaats. Omdat hij lid was en is van de vrijwillige brandweer, regelde hij die nacht de verkeersstromen op de provinciale weg ter plaatse. Ik was een van de weggebruikers die niet tijdig langs de plaats des onheils kon komen. Ik raakte met hem aan de praat en aan het einde van ons lange gesprek nodigde hij me uit voor een etentje. Het gevolg: sinds 2019 ben ik met deze melkveehouder getrouwd. Mijn “dubbelleven” heeft allerlei voordelen: enerzijds geniet ik van het contact met mijn collega RMO chauffeurs en de melkproducenten bij DMK. Anderzijds heb ik als melkveehouder de mogelijkheid om mijn dagelijks leven nog exibeler in te richten en iets voor mezelf en mijn gezin te doen. Voor beide banen geldt: ik draag bij aan het produceren van hoo™waardige voeding en het veiligstellen van de voedselvoorziening. Dat, en het feit dat ik ondertussen eigen baas kan zijn, ervaar ik als heel zinvol.”

“Het ouderschapsverlof is zo anders dan mijn professionele leven, je zou kunnen zeggen dat ik vol in de remmen ben gegaan. In plaats van een drukke, volle werkdag plotseling de dingen niet meer kunnen plannen en regelen was de grootste uitdaging voor mij als moeder. In mijn werk legde ik mezelf altijd een strak dagschema op. Nu ik ouderschapsverlof heb, dicteert mijn zoon de dagelijkse routine en heb ik spontaniteit en exibiliteit nodig om dingen gedaan te krijgen. Tijdens het ouderschapsverlof focus ik bewust op mijn zoon en het gezin en maak ik intensief gebruik van de tijd samen. Dat is waar ik tijdens het ouderschapsverlof het meest van geniet.

Alle moeders en vaders weten dat de zorg voor een kind soms stressvol en zenuwslopend kan zijn. Aan de andere kant krijg je van niemand zulke eerlijke feedback. Genieten van de vorderingen in zijn ontwikkeling en zijn heerlijke lach – dat maakt dit tot een heel bijzondere tijd. Toch mis ik mijn werk en ben ik van plan maximaal een jaar ouderschapsverlof te nemen, om in februari 2024 dan weer parttime te beginnen. Ondertussen zit ik niet stil: dit jaar neem ik deel aan workshops of ofsites voor de planning van 2024. Ik vind het leuk om tijdens mijn ouderschapsverlof actief betrokken te zijn in de contacten met mijn collega’s. Zo blijf ik op de hoogte van zaken die belangrijk zijn na mijn terugkeer. Ik ben ook blij dat veel van de projecten waarvoor ik verantwoordelijk was zich verder hebben ontwikkeld tijdens mijn ouderschapsverlof.

Ik heb lang nagedacht over hoe mijn werk eruit zal zien als ik moeder ben, en of ik mijn beroep dan nog wel kan uitoefenen. Hoe kan ik recht doen aan zowel mijn kind als mijn baan? Ik denk dat het belangrijk is om hierover al vroeg in gesprek te gaan. Vanaf het begin was het duidelijk dat ik, om voor mijn zoon te kunnen blijven zorgen, parttime zou terugkeren. Dit betekent dat ik een deel van mijn taken moet overdragen. Toch is het mijn ambitie om nooit stil te blijven staan en me te blijven ontwikkelen. Leiding geven aan mijn team is een groot voorrecht voor mij. Ik ben dan ook blij dat ik na mijn ouderschapsverlof weer mijn bijdrage kan leveren aan de strategische richting van onze afdeling. Moeder zijn en tegelijkertijd een carrière nastreven blijkt nog steeds een heel controversieel gespreksonderwerp te zijn in de samenleving. De verenigbaarheid van kind en carrière is een onderwerp dat me al een hele tijd bezighoudt. In mijn relatie was gelijkheid en allebei verantwoordelijkheid dragen altijd al belangrijk voor me. Daarom hebben mijn man en ik besloten dat we na het ouderschapsverlof allebei parttime gaan werken en de zorg voor onze zoon delen. DMK en mijn manager Ines Krummacker hebben veel waardering voor mijn besluit en reageren exibel en creatief op de toekomstige functie- inrichting.”