Naar boven

14.04.2022

DMK melkveehoudster – manusjevan- alles

Bij het runnen van hun boerderij moeten melkveehouders veel dingen tegelijk doen. Leonie Wiewer weet wat dat betekent: de 24-jarige DMK-melkveehoudster krijgt binnenkort de leiding over de boerderij van haar vader.

Ze laat het gewoon over zich heenkomen. Telkens wanneer Leonie Wiewer voor de stallen staat, midden in het boerendorp Altendorf, komen de gedachten: Hoe kan ik de boerderij verder ontwikkelen? Hoe kan ik dat het beste realiseren? Op haar 16e was ze al een bekroonde jonge fokster, op haar 20e een geschoolde melkveehoudster, op haar 24e aankomend landbouweconoom en zolang ze zich kan herinneren de rechterhand van haar ouders op de boerderij in Noordrijn-Westfalen – ook na haar werk denkt ze met plezier aan de boerderij op weg naar een nieuw decennium. Mensen zoals Leonie Wiewer staan niet alleen voor de taak een goede melkveehouder te zijn. Ze moeten tegenwoordig ook strategen zijn die hun grondstoffen in de fluctuerende markten weten af te zetten, architecten om hun bedrijf binnen de beperkingen te kunnen transformeren, en goede communicatoren die de consument vertrouwd maken met de essentie van het boerenleven.

 

Vooruitziende blik gevraagd

“Ons beroep bestaat echt niet alleen uit mest uitrijden”, zegt Wiewer. De huidige situatie van de boeren vergt veel omdenken en creativiteit. Melkveehouders moeten op veranderingen anticiperen, intuïtief werken, en een feeling ontwikkelen die je niet uit boeken kunt leren. “We hebben die kenersblik nodig.” Over een paar jaar zal ze het bedrijf van haar vader overnemen. De boerderij is hun thuis en is al vele generaties in de familie. “Elke koe heeft een naam”, vertelt de jonge melkveehoudster. “Ik ken hun bloedlijnen beter dan die van mezelf en ben me trots dat ik de nazaten van de koeienfamilie die ooit mijn opabegon, vandaag zelf mag begeleiden.” Ze zou zich niets anders kunnen voorstellen. Maar zoals elke melkveehouder moet ze bedrijf aan passen aan de huidige eisen.

Op een dag zal de jonge melkveehoudster het bedrijf van haar vader overnemen.

De innerlijke houding

Daarvoor zijn financiële middelen nodig, maar ook meer transparantie in de samenleving. Uitspraken als “Dierenwelzijn en dieren uitbuiten sluiten elkaar uit!” of “Van dieren houden en ze uiteindelijk slachten kan niet!” raken iemand als Leonie, die zoveel van haar dieren houdt, tot in het diepst van haar ziel en zorgen ervoor dat ze de graag discussie aangaat over het ‘systeem’ van de melkveehouderij ter. “Uiteindelijk is echter één ding zeker voor mij: ik ben een hoogopgeleide melkveehoudster, heb de nodige en ervaring. Het welzijn van de dieren komt voor mij op de eerste plaats – iets anders zou gek zijn”, zegt ze. “Ik kan met zekerheid zeggen dat ik ze een goed leven bied.” In haar ogen bevindt de melkveehouderij in Duitsland zich op zo’n hoog niveau dat het funest zou zijn deze op te geven. Het gaat er om met elkaar samen te werken. “We mogen ons gelukkig prijzen als we ook in de toekomst voeding kunnen kopen dat is geproduceerd volgens de ongelooflijk hoge Duitse normen.”

Nieuwe dingen uitproberen

Leonie Wiewer probeert zich doorlopend bij te scholen en niet stil te blijven staan, om haar bedrijf te optimaliseren. Haar grootste trots is haar kiosk, waar ze rauwe melk, kaas, eieren of noedels van eigen boerderij verkoopt. “Het kostte tijd, geduld en veel werk om dat te realiseren, maar het was het waard.” Mensen komen ervoor naar de boerderij, wat weer nieuwe aanknopingspunten creëert. Naast de rechtstreekse verkoop in haar kiosk regelt de 24-jarige de inseminaties en de verkoop van de fokdieren. Al op 6-jarige leeftijd nam ze deel aan wedstrijden voor jonge fokkers, waarvoor ze lang met de dieren trainde. Het is wel duidelijk: een kantoorbaan zou niks zijn voor Leonie Wiewer

Liefde voor het werk, liefde voor het kalf: Leonie Wiewer is ook verantwoordelijk voor het insemineren van de koeien.

Meer verantwoordelijkheid

Op een dag zal ze de boerderij en de verantwoordelijkheid overnemen voor 130 koeien, 250 stuks jongvee, 120 hectare land en een gevarieerd team van hulpkrachten. Hoewel ze al veel dingen zelf beslist, weet ze dat het toch een omschakeling zal worden: “Het is iets anders wanneer je alles efficiënt moet berekenen, uitvoeren en verantwoorden.” Soms is één jaar droogte genoeg om al je reserves te laten opdrogen, als gevolg van de hoge voerkosten.

Allerlei banen tegelijk

Soms denkt ze aan de vele taken die ze als melkveehoudster moet combineren: vroedvrouw, kleuterleidster, kapster, ondernemer... de lijst gaat nog wel even door. “Al met al een behoorlijk verantwoordelijke baan.” Om dit in een snel veranderende wereld goed te kunnen doen, is een lange adem nodig. Een moment dat de jonge boerin zichtbaar terugbrengt uit haar visioenen en dromen. Per slot van rekening leven boeren al eeuwen met een beetje risico. En dat is precies wat het beroep maakt tot wat het is: “Louter afwisseling, nieuwe uitdagingen, de kans om dromen te verwezenlijken en jezelf steeds te overtreffen – ongelooflijk spannend!” Hoe we dat allemaal moeten klaarspelen? Dat, zegt ze, zal de toekomst leren.

De boerderij in Altendorf bij Münster is al generaties lang in de familie.

Wat melkveehouders nog meer moeten zijn

Ingenieurs: “Elke dag is er wel iets te repareren. Of er nu een staldeur klemt, de weideafrastering defect is of een raam klappert – op zulke momenten heb je creativiteit en flexibiliteit nodig. Al is het maar provisorisch met ducttape, tiewraps of een paar spijkers.”

 

Vroedvrouwen: “Ook voorbereiding, begeleiding en nazorg rond de geboorte maken deel uit van het dagprogramma. Ik houd de koe goed in de gaten tijdens het kalven, zodat ik kan ingrijpen en haar indien nodig kan ondersteunen. Vervolgens geef ik haar glucose en warm water. Op die manier kan ze weer op krachten komen.”

 

Voedingsdeskundigen: “Wij laten alle voer dat we zelf produceren, zoals gras of maïs, in het laboratorium testen op de ingrediënten. Zo kennen we het exacte energie-, eiwit-, zetmeel- en vetgehalte en kunnen we onze dieren voeren op grond van hun behoeften.”

 

Dierenartsen: “Omdat dieren niet kunnen vertellen waar ze pijn hebben, is het mijn taak te herkennen wanneer het niet goed met ze gaat, te bepalen wat er met hen aan de hand is en hoe ik ze het beste kan helpen. In de loop der jaren en door ervaring voel je dat heel goed aan.”

 

Influencers: “Met mijn camera probeer ik regelmatig foto’s en video’s te maken, die ik dan op onze Facebook- en Instagrampagina’s plaats. Het gaat bijvoorbeeld over de oogst, het kalven of andere onderwerpen. Op die manier wil ik een bijdrage leveren aan voorlichting over onze branche – iets waar het in het verleden nog weleens aan schortte. Ook krijgtde geïnteresseerde consument hiermee een kijkje in de melkveehouderij van vandaag.Ja, het vergt de nodige tijd, maar is zeker de moeite waard.”

 

*Citaten: Leonie

 

Meer artikelen

Meer nieuws op het gebied van bedrijven & coöperaties